Hıristiyanlığın miman olarak kabul edilen Pavlus (Sen Pol) Tarsus’lu bir Yahudidir. Soydaşı Yahudilerin bir çoğu gibi Hazreti İsa ve havarilerinin amansız düşmanlarından biri olarak kendini göstermiş, fakat daha sonra bu yeni dine girdiğini, Şam yolundaki bir seyahat sırasında isa’nın kendisine göründüğünü ve elçi olarak vazifelendirdiğini söylemiş; akıl almaz bir azim ve kararlılıkla icad ettiği dini yaymak için çalışmıştır.
Hazreti İsa’yı hiç görmediği bilinen Pavlus, havariler tarafından da şiddede eleştirildiği halde yoluna devam ederek, “Teslis Akidesi”ni yaymak için uğraşmıştır. Ona göre Hazreti İsa Allah’ın oğludur.
Allah, oğlu İsa ve Ruhu’l-Kuds üçlemesiyle gerçek bir şirk dini doğuran Pavlus, bir kısım araştırmacılara göre Hazreti İsa’nın tebliğleriyle köşeye sıkışıp yok olma tehlikesi geçiren Yahudiliği kurtarmak için böyle bir yol çizen, iki yüzlü bir kimsedir.
Pavlus, davası uğruna uzun seneler hapis yatmış ve nihayet Roma’da, dönemin putperest imparatoru ve adamları tarafından, miladın 67. yılında, başı kılıçla kesilmek suretiyle öldürülmüştür.
