Barter sistemininin en can alıcı özelliği, bilgi akışının çok hızlı olması ve dolayısıyla mal ve hizmet çeşitliliği hakkındaki bilgiye aracısız çok çabuk ulaşılabilmesidir. Zira Türkiye’nin herhangi bir yerindeki firma talebini belirttiğinde, söz konusu talep aynı anda bilgisayar aracılığıyla sistemin merkezindeki ekranda görülebilmektedir. Bu anlamda barter tekniğine, dünyanın mesafeler olarak yaklaşmasını ifade eden “Dünya küçüldü” deyiminin mal ve pazarlama piyasasına uyarlanmış şekli denilebilir.
Bilgisayar sistemi, barter sistemine dahil olan üyelerin aktüel taleplerini arzlarla buluşturur. Program, satın alma talepleri üzerine kuruludur. Dolayısıyla, “satın alma organizasyonu” şeklinde faaliyet gösterir.Yani sistem, barter firmasının ana fikri olan “para vermeden almak” prensibi üstüne kurulmuştur.
Üyelerden gelen taleplerin birikmesiyle, ortaya bir bilgi borsası çıkar. Bunun en büyük özelliği, kimin neyi satın almak istediğinin bilinmesidir. Bu tür bir bilgi, başka hiçbir organizasyonda bu kadar doğru ve hızlı bir şekilde dağıtılamaz. Kimin neyi satın almak istediği, küçük firmalar için olduğu kadar büyük firmalar için de çok önemlidir. Örneğin, bir firma piyasaya bir mal çıkarmayı planlamaktadır.

Söz konusu malla ilgili olarak sistemde yer alan bilgiler:
-Bu malla ilgili bir talep olup olmadığı,
-Talebin kimden geldiği,
-Bu talebe karşılık kimlerin arz bildirdiği,
-Satışı kimin yaptığı,
-Satışın kaça yapıldığı,
-Barter oranı,
-Tekrar satış yapılıp yapılmadığı,
-Talebin artma veya azalma durumu
-Renk, model, marka gibi değişikliklerin yoğunluğu olarak sayılabilir. Böyle derinlemesine bir bilgiyi en iyi piyasa araştırma firmasının bile bu kadar kısa sürede toplayabilmesi zordur. Çeşitli sektörlerden gelen ve bilgisayarda depolanan bu bigiler çağımızın “bilgi çağı” diye anılmasının temel sebebidir.
Barter sisteminde bilgiler üyelere belirli prensipler dahilinde dağıtılırlar. Öncelikle, üyenin hizmet verebileceği sınırlar (İl sınırı, memleket sınırı, yabancı ülkelerin bazıları veya hepsi gibi.), daha sonra, arz edilen malın sektör içindeki seviyesi (İmalatçı, toptancı, perakendeci veya o malla ilgili hizmet sektörü gibi.) dikkate alınmaktadır. Bunun dışında, bazı üyelerin belirli büyüklüklerin üstündeki taleplerin iletilmemesini istemesi gibi sınırlamalar da programa yansıtılabilmektedir.