Ofiste geçireceğiniz bigün duygusal açıdan inişli çıkışlı bir maraton benzer biçimde gelebilir; aslına bakarsak bu durum muhtemelen tüm kariyeriniz de ilgilendiriyor. Bir araştırma, kuvvetli profesyonellerin kariyerleri süresince dört değişik duygusal aşamadan geçerek iniş ve çıkışlar yaşadığını ortaya koydu.

Yeni olasılıklar için heyecanlanan bir acemiden, sistemle ilgili hayal kırıklığına uğramış deneyimli bir uzmana kadar tamamımız kendimizi bu adımlardan birinde görebiliriz. Peki siz kariyerinizde neredesiniz?

Bath Üniversitesi öncülüğünde yürütülen araştırmada araştırmacılar, kariyerlerinin çeşitli aşamalarındaki 50 avukatla görüşmeler gerçekleştirmiş oldu. Araştırmacılar, hukuk firmalarında bir hukuk bürosu açmak ya da bir hukuk bürosuna ortak olmak benzer biçimde üst pozisyonlara doğru ilerlemenin, tüm emek harcama hayatlarının düzenleyici ilkesi haline geldiğini keşfetti.

Araştırmanın başyazarı Dr. Stefanie Gustafsson, ilerleme yönündeki yoğun taleplerin işe karşı kuvvetli bir duygusal bağlılık yarattığını öne sürüyor. Dr Gustafsson, “Profesyonellerin kariyerleri duygularla doludur; görüştüğümüz avukatlardan bazıları ortaklık hakkında konuşurken ‘aşk’ benzer biçimde ifadeler kullandılar ve terfi ettirildikleri süre büyük gurur duyduklarını ifade ettiler” diye konuşuyor.

Orijinal emek harcama avukatlara odaklanmış olsa da Dr. Gustafsson, öğrendiklerinin neredeyse tüm mesleklere eşit şekilde uygulanabileceğine inanıyor ve “Bu tür çalışanlar, pozitif ve negatif sıkıntılı duygularla dolu bir inişli çıkışlı süreçten geçiyor” ifadelerini kullanıyor.

Adım 1: Tozpembe bir dünya!

Araştırmaya gore kariyerlerinin başlangıcındaki iştirakçilerin duyguları ağırlıklı olarak coşku ve beklentiden oluşmakta. Firmanın yöneticileri ve kıdemlileri bu aşamada genç çalışana akıl hocalığı yapıyor, yol gösteriyor ve pozitif teşvikler sağlıyor. Katılımcılar arasından bir hukuk bürosu ortağı şu şekilde diyor:

Genç yıldız adaylarımıza göz kulak olmak mevzusunda fazlaca istekliyim ve bunun bir parçası da onlara birer yıldız talibi olduklarını hissettirmek.

Bu hedef en başından itibaren yaşamsal ehemmiyet taşıyor ve yeni işe alınan kişilere sıkı çalışmaya, adanmışlığa ve fedakarlığa kıymet vermeleri öğretiliyor. Araştırmacılar ek olarak bu aşamadaki insanların işe öncelik vermek için ailelerini yada toplumsal hayatlarını ikinci plana atmaya başladıklarını da belirtiyor.

Hatta bu bireylere çoğu zaman minimum eşleri ve aile üyeleri kadar, meslektaşları ve yöneticileri de duygusal destek sağlıyor.

Adım 2: Bir sorun var fakat…

Daha ilkin kendimizi kıymetli hissettiğimiz ve coşku duyduğumuz kariyerimizin bir sonraki aşaması kaygı ve korku aşamasıdır. Bu aşamada araştırmacılar, insanların duygularının büyük seviyede negatif hale geldiğini buldu. Terfi mücadelesi yoğunlaştıkça, bir zamanlar akıl hocası ve rol modeli olan kıdemliler ve yöneticiler, artık yükselmeyi engellemiş olan, ‘köşeleri tutan bekçiler’ haline gelmekte.

Araştırmacılar, hukuk bürolarında ortak adaylarının, mevcut ortakların oyu ile seçilmesi sebebiyle ortaya çıkan onay sürecinin yorucu ve stresli bulunduğunu keşfetti. Seçim süreçlerinde kıdemli meslektaşların yanında devamlı olarak en iyi davranışı gösterme ihtiyacı stresi artırmakta.

Bu terfi stresi ya da mesela başka işlerde ekibe girme stresi fazlaca yorucu olabiliyor. Bir katılımcı “Neredeyse bir yıl süresince bir kez bile rahat hissedemedim” diyerek sıkıntılı süreci konu alıyor. Başarısız süreçler ise utanca ve çalışılan yerden ayrılmaya niçin olabiliyor…

Adım 3: Kazanmanın haklı gururu!

Sadece kimi zaman tüm bu stres ve sıkı emek harcama karşılığını verir ve duygusal kariyerimizin üçüncü aşamasına ulaşabiliriz. Sonunda büyük terfiyi kazandığımızdan dolayı hislerimize gurur ve luk duyguları hakim oluyor.

Önceki aşamanın tüm korkusundan sonrasında ‘nihayet başardım’ hissi fazlaca kuvvetli bir duygusal tepki yaratır. Araştırmacılar, bu aşamada avukatların şirketle olan duygusal bağının derinleştiği sonucuna ulaştı.

Bu aşamada, ekibin kıdemli üyelerine daha bağlı olduğumuzu hissediyoruz ve sonunda onları bekçiler yerine yoldaşlar olarak görüyoruz. Bu aşamada dikkatsizlik ettiğimiz ailemiz ve arkadaşlarımızla telafi turlarına başlıyoruz!

Adım 4: Bu ne? Dünün aynısı…

Fakat üçüncü aşamanın getirmiş olduğu tüm pozitif duygular sonsuza kadar süremezler. Fazlaca geçmeden luk duygularımızın yerini hayal kırıklığı alabiliyor… Zira çokça çabalayıp erişilen noktadan sonrasında pek bir değişim olmuyor. Katılımcı avukatlardan biri şu şekilde dile getiriyor:

Fazlaca büyük bir değişim bekliyordum fakat aslına bakarsak hedefe vardığımda, bana daha çok para ödeniyor fakat hiçbir şey değişmedi.

Sonunda bu avukatlar da kendi kıdemsiz avukat ekiplerine odaklanıyor, yıldız avına çıkıyor, gelecek neslin akıl hocası olmak ve döngüyü tekrardan başlatmak için işe koyuluyor. Dr. Gustafsson, söz mevzusu çalışmanın yüksek stres getiren mesleklerde çalışanların duygusal gereksinimlerini desteklemek için bir aydınlatıcı olarak kullanılması icap ettiğini aktarıyor ve şu şekilde noktalıyor:

“İK ve yöneticiler, bilhassa başa çıkma becerilerini geliştirme noktasında başarının kutlandığı başarısızlığın ise çoğunlukla yaftalandığı kültürlerde çalışanlara destek sağlamayı düşünmeli ve onların stresini anlamalı.”

Kaynak: Daily Mail / Metin Aktaşoğlu tarafınca yerelleştirildi